Twee verschillende berichten deze week met grote raakvlakken. Zo stond er in de telegraaf een artikel over de kunst van het schrijven van een goede speech en vervolgens stond er op teletekst een bericht over een Australische minister die een toespraak hield in Canberra. Bij een van de aanwezigen klonk de speech bekend in de oren en bij nader onderzoek bleek de minister zijn betoog te hebben gestolen uit de film “The American President” uit 1995 met Michael Douglas in de hoofdrol. Een ware afgang. Nu is het schrijven van een goede redevoering niet iedereen gegund en een slechte uitvoering kan even pijnlijk zijn als een geleende versie Een goede speech blijft echter decennia in ieders geheugen gegrift. Wie kent de klassiekers niet. Ik noem één regel en u weet hoogstwaarschijnlijk door wie, waar en wanneer deze is uitgesproken.
* I have a dream * U kunt rustig gaan slapen * At your service * It’s a small step for man* Yes, we can * Greed is good*
De kracht van een slechte speech komt trouwens even hard aan. Proberen grappig te zijn kan dodelijk zijn en leiden tot gevoelige stiltes. Blijf ook vooral bij je tekst. Spontane uitspraken kunnen zelfs het einde betekenen van een politieke loopbaan. Zie balkenende: “u kijkt zo lief” heeft hem geen goed gedaan. Onbedoeld grappig zijn kan weer wel op de lachspieren werken. Zo wilde Prins Willem Alexander in Mexico zijn, in het engels, gehouden lezing afsluiten met een gezegde in het Mexicaans. Zijn vertaling was niet helemaal correct en kwam ongeveer neer op; “als je blijft slapen wordt je geneukt”. Gelukkig voor onze Prins werd de vergissing ontvangen met een hartelijk gelach. Willem treed met deze verspreking in de voetsporen van een andere zwaargewicht namelijk John F. Kennedy. In een toespraak, die wordt beschouwd als een van de beste toespraken aller tijden, sprak President Kennedy in 1963 als ondersteuning voor de inwoners van Berlijn de legendarische woorden: “Ich bin ein Berliner” wat zoiets betekend als: “Ik ben een gebakje”. Zijn vergissing werd hem niet kwalijk genomen.
Had ie nog mazzel dat hij niet in Hamburg was.
Martin L.