Inspiratieloos

Pas mijn vierde column en nu al geen inspiratie meer. De Sint heeft ons verlaten en de perpernoten komen m’n keel uit. Achter me zijn de dames alweer bezig om het huis in de kerstsfeer te brengen. Boom optuigen, stalletje installeren, takken her en der door het huis en een spuitbus met dennegeur. Nu heb ik in m’n huwelijk een aantal zekerheden opgebouwd. Een daarvan is: bemoei je nooit met het optuigen van een kerstboom. Gedraag je alsof je niet aanwezig bent. Zwijg, met name zwijgen. Elke onverwachte opmerking, van welke aard dan ook, kan ontaarden in stressreacties die vervolgens weer kunnen leiden tot ontroostbare huilpartijen. Dus staar ik al een tijdje naar een leeg vel papier. De kerstkrakers galmen uit de boxen want het moet natuurlijk wel gezellig zijn. M’n gedachte dwalen af naar het kerstdiner, wel een beetje vroeg maar je moet goed voorbereid zijn. Wordt het weer de standaard kip in rode wijnsaus welke al jaren probleemloos wordt geaccepteerd of gaan we nu toch eens een keer voor de gevulde kalkoen? Durf ik dat risico te nemen, de traditie loslaten, hoe wordt dat ontvangen door de disgenoten. Er zijn tal van manieren om een kalkoen klaar te maken. De meest traditionele is natuurlijk met cranberry’s, zoals de eerste kolonisten hem in Amerika klaar maakten met de wilde bessen van het land. Je kan ook kiezen voor de Engelse manier en de kalkoen vullen met gehakt gemengd met o.a. kalkoenlever, spekdobbel-steentjes en  champignons. Of, ook zeer smaakvol, voor de eenvoudige met citroen op smaak gemaakte kalkoen. Welke mogelijkheid je ook kiest, je moet er wel de tijd voor nemen want de kans bestaat dat hij anders droger uitvalt dan je had gehoopt.  Dus, wederom de vraag: durf ik dat risico te nemen want op Kerst moet het natuurlijk wel lukken want Kerst is de enige dag per jaar dat alles volmaakt moet zijn en vooral, vooral gezellig. Ik ga voor de kip in rode wijnsaus.

Het water begint me nu toch in de mond te lopen.

Hé dames, hebben we niks lekkers in huis, oeps!!

Martin L.