Cornelis Geurts, is gisteren, 4 mei, 110 jaar oud geworden en daarmee is hij de oudste Nederlander van dit moment. Ik ken de geestelijk gesteldheid van deze recordhouder niet maar ik zou anders graag nog even een uurtje met hem willen keuvelen. Deze man heeft de wereld zien veranderen met een snelheid die met name de laatste 20 jaar niet op te sommen en niet te bevatten is. De oorzaak van dit alles is bijna gelijk geboren met Cornelis. In 1900 werd namelijk de wet tot het verplichte onderwijs, met één stem verschil, in de tweede kamer aangenomen. Deze maatregel is natuurlijk de basis voor al hetgeen dat de heer Geurtz heeft voorbij zien komen. En dat is niet niks. Het eerste vliegtuig ging in 1903 voor een paar seconde de lucht in en pas in 1969 zette de de eerste mens een voet op de maan. Daartussen zat ruim 60 jaar en dat was dan ook het tempo waarin de ontwikkelingen in het begin gingen. De uitvindingen die voorheen gedaan werden hadden een lange levensduur en werden stapje voor stapje verbeterd. De TV werd in 1923 uitgevonden en werd pas in 1950 algemeen goed en is nu pas, gezien de internet ontwikkelingen op z’n retour. Penicilline, ontdekt in 1928, is eigenlijk de grootste ontdekking tijdens Geurtz leven en absoluut bepalend dat hij nog onder ons is. Maar zoals gezegd het leven heeft de laatste 20 jaar een andere, snellere, wending genomen. Was eten vroeger een kwestie van overleven, met name kool, schorseneren, gezouten vlees en vis, nu is het voor de meeste onder ons een hobby geworden welke gepaard moet gaan met vrienden, familie, wijn gezelligheid en zo meer. Alle recepten zijn op internet te vinden. Internet, niet meer weg te denken uit ons leven. De eerste computer uit 1946 was zo groot als een fabriekshal maar heeft nu in allerlei vormen, pc’s, laptops, tablets, telefoons ons leven compleet gehackt. Voor een normaal mens is het niet meer bij te houden. Trends komen en gaan. Deze week werd Facebook voor zo’n 100 miljard gewaardeerd en naar verluidt heeft Hyve’s de strijd alweer verloren. Had je een paar jaar geleden nog Napster, Kazalite en Limewire tegenwoordig is het Spotify dat de klok slaat. Wel opmerkelijk dat de verkoop van het oude vertrouwde vinyl, de LP en single, al vijf jaar aan het stijgen is. Niet dat die ontwikkeling ons huis al heeft bereikt maar er is hoop. Onlangs was mijn dochter een playlist aan het samenstellen en er waren problemen met internet waarop ze vroeg: “Pa hoe kom ik nou aan dat plaatje?” Waarop ik antwoordde: “Je gaat naar boven, pakt wat spaargeld, gaat naar de platen/cdzaak en daar vraag je dan, mag ik de CD van Lady GaGa. De vriendelijke dame of heer pakt dan een schijfje, doet het in een doosje en hij vraagt dan aan je, is het een kadootje? Nee, zeg je dan vol trots, hij is voor mezelf. Vervolgens fiets je naar huis, doet het schijfje in je laptop en warempel er staat muziek op. ” Na m’n betoog keek me dochter me zwijgend, met gefronste wenkbrauwen, aan met een blik of ze het in Keulen hoorde donderen. Of was het een blik van iemand die voor het eerst een holbewoner zag.
Ik denk het laatste.
Martin L.