Eindelijk is het zover. Wind, regen en als we mazzel hebben krijgen we ook nog winterse neerslag. Het klinkt misschien gek maar daar geniet ik intens van, ik heb het zelfs nodig. Hoe lekker is het als, na een koude natte periode, eindelijk het zonnetje doorbreekt en het weer lente wordt. Zonder herfst en winter stelt dat immers niets voor. Het Engelse Coventry werd deze week ook verrast door neerslag maar dan wel door een zeer bizarre soort. Het regende namelijk appels! Met honderden tegelijk vielen deze uit de lucht. Als zo’n fenomeen zich voordoet worden er gelijk allerlei wetenschappelijke verklaringen aan gegeven. In dit geval zou een miniwervelwind de oorzaak zijn. Hoewel er geen appelgaarden van enige omvang in de buurt liggen. Eén vrouw echter, is er stellig van overtuigd, dat het te maken heeft met de heksen die er vroeger woonden. Nu doet dit verschijnsel zich meer voor, zoals vorig jaar maart in het gehucht Lajamanu in de kurkdroge outback van Australië. Het regende daar levende vissen terwijl de dichtst bijzijnde rivier op 500 km ligt. De inwoners van deze uithoek zagen het als een geschenk van hogerhand en hebben het, naar ik heb vernomen, zich kostelijk laten smaken. Echter ook hier wordt het door wetenschappers toegewezen aan tornado’s die de vissen zouden hebben opgezogen en honderden kilometers verderop hebben laten vallen. Wetenschap is natuurlijk van onschatbare waarde maar daardoor verliezen sommige verhalen wel hun charme en je kunt jezelf afvragen of wij echt alles willen weten. Deze week heeft de wetenschap aangetoond dat, als je in het gezelschap bent van iemand die je seksueel aantrekkelijk vindt, je hersenen warmer worden waardoor je weer gaat gapen om ze te verkoelen. Nu moet ik meestal gapen als m’n leidinggevende weer eens een betoog houdt, het zal toch niet zo zijn dat ik hem…, nee wetenschap is niets voor mij. Geef mij maar hekserij.
Lekker spannend.
Martin L.