Fluf. Gestolde lucht. Groen waaisel, hellekweek uit de kas van dr. Frankenstein. Ik heb het over die miniplantjes van kruiden uit de supermarkt. ‘Biologisch’ zijn ze, zegt de verpakking. Ik kan het nauwelijks geloven. Hier moeten cortisonen aan te pas gekomen zijn, of anabole steroïden, of hoe heten die spullen die bodybuilders gebruiken. Als je door je oogharen kijkt, zien de blaadjes er wel uit als koriander en munt en basilicum. Handig ook dat het op de verpakking staat. Maar het is niks, bevat niks, ruikt en smaakt naar niks. Kan water stollen bij kamertemperatuur? Jazeker, en het is nog groen ook.
Ingrediënten
Voor 4 personen:
600 gram kabeljauwfilet (of een andere vis)
6 eetlepels olijfolie
2 tenen knoflook, gehakt
8 tros-kerstomaatjes, gehalveerd
3 eetlepels gehakte peterselie
facultatief: meer kerstomaatjes aan de tros
Gisteren maakte ik pesto. Een zuchterig slechte, kledderige, smakeloze pesto. Met twee van die plantjes basilicum erin. Een week eerder nog goede gemaakt, met zo’n volle, dikke pot van de groenteman – de Turk verkoopt ze ook, net als de Lidl in Tonnerre (import ‘aus Holland’!). Verder alles hetzelfde, pijnboompitten, knoflook, mijn beste olijfolie van Meeuwig, parmigiano reggiano. ‘Het lijkt wel dunne slakkenboter’, zei mijn dochter dit keer. ‘Maar dan met te weinig knoflook.’ Precies. De basilicumsmaak ontbrak.
Hm. Laat ik erover ophouden. Na de pasta met dunne groene prut aten we vis. En die was wel heel goed gelukt. Nu ik weet dat heel veel lezers blij waren met het vis-uit-de-ovenrecept van vorige week – dank voor de mails! – vandaag meteen weer zoiets. In Napels en omstreken noemen ze het ‘vis met gek water’, all’acqua pazza, hoewel er geen water aan te pas komt. Geen idee waarom. O, er gaat peterselie in. Platte liefst. Als het maar niet van zo’n plantje is.
Zout de vis grondig. Vis blijkt altijd weer te flauw, heel vreemd. Goed zouten dus, en even laten staan. Verwarm de oven op 200 graden. Leg de vis in een ovenschaal, giet de olie erover en wentel hem er goed door. Leg de knoflook en de tomaatjes erbij en bestrooi met peterselie. Aardig: leg er wat tomaatjes bij die je helemaal niet van de tros haalt, maar met zijn drieën of vieren bij elkaar laat.
Die gaan pas op het eind een beetje stuk, maar lopen niet leeg en maken de ‘saus’ – braadvocht, meer niet – niet te dun. Zet 10 minuten in de oven. Erbij: goed brood. Klaar!